| Type de texte | source |
|---|---|
| Titre | Regii mediomatricum praesidis Emblemata |
| Auteurs | Lebey de Batilly, Denys |
| Date de rédaction | |
| Date de publication originale | 1596 |
| Titre traduit | |
| Auteurs de la traduction | |
| Date de traduction | |
| Date d'édition moderne ou de réédition | |
| Editeur moderne | |
| Date de reprint |
, Ad Franciscum Perrotum Maesiereum, Paris. (numéro LIIII)
\"EX OPTIMIS PRAESTANTIORES VITAE MAGISTROS IMITANDOS\"
Iunonis, diva divinos dum effingere vultus
Vellet, et exactum reddere pictor opus.
Ex Agrigentinis selectas quinque puellas
Ante oculos fertur proposuisse sibi.
Quarum imitaretur formae, quos nosset, honores,
Vna in quaque magis quodque, nitere decus.
Hinc tu quos supraire alios probitate videbis,
Exemplar vitae sumere disce tuae.
AD EMBL. LIIII
Inter ea quæ Agrigenti erant, fuit et templum Iunoni Laciniæ sacrum, in quo tabula erat eximio divæ ipsius simulachro insignis, quam facturus Zeuxis, qui pulchriora omnia in pingendo exprimere soleret, tumque longe cæteris excellere pictoribus existimabatur, omnes Agrigentinorum virgines nudas inspexisse fertur, e quarum numero delectis quinque forma præstantissimis, reductisque in iudicium singulis singularum membris, quod in unaquaque laudatissimum erat, in effingenda Deæ imagine reddidit. Quam historiam alii de Helena tabula apud Crotoniatas referunt, qui publico de consilio ex virginibus suis formosissimas, quas idem Zeuxis sibi præberi volebat dum tabulam pingeret, ut mutum in simulachrum ex animali exemplo veritatem transferret, in unum locum conduxerunt, et pictori quas vellet eligendi potestatem dederunt. Ille autem quinque delegit, cum non putaret omnia quæ quæreret ad venustatem, uno in corpore se reperire posse, ideo quod nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit: Itaque tanquam cæteris non sit habitura quod largiatur, si uni cuncta concesserit, aliud alii commodi aliquo adiuncto incommodo minuatur. Atque omnis vitæ ratio sic constat, ut quæ probamus in aliis facere ipsi velimus. Sic pictores opera primorum, rustici probatam experimento culturam in exemplum intuentur. Et hercle necesse est aut similes aut dissimiles bonis simus. Similem raro natura præstat, frequenter imitatio. Et præter id quod prudentis est, quod in quoque optimum est si possit suum facere, tum in tanta rei difficultate unum intuentis, vix aliqua pars sequitur. Ideo cum totum exprimere quem elegeris, pene sit homini inconcessum, plurium bona ponamus ante oculos, ut aliud ex alio hæreat, et quo quidque loco conveniat aptemus: melioribus nos offeramus (et par est melioris esse qui ex melioribus) quæ maxime excellant in eis quos imitabimur, quæ in singulis ad decus laudemque insignia erunt, quæ apud unumquemque ex multis videbuntur esse præstantissima ducentes in animum nostrum derivemus, prosequi conemur. Stultissimum sit ad imitandum non optima quæque proponere.
Dans :Zeuxis, Hélène et les cinq vierges de Crotone(Lien)